Διάσκεψη Τύπου παραχώρησε σήμερα ο ανεξάρτητος υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Μάριος Ηλιάδης, κατά την οποία παρουσίασε μία σειρά δράσεων που ανέλαβε το τελευταίο χρονικό διάστημα, με στόχο την ανατροπή του δυσοίωνου εκλογικού αποτελέσματος, όπως αυτό καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις.
Μπροστά στον ορατό κίνδυνο ν’ αναλάβει την εξουσία του τόπου μας το αντι-ομοσπονδιακό μέτωπο, ο κ. Ηλιάδης κάλεσε και καλεί τις δυνάμεις που παραμένουν πιστά προσηλωμένες στη συμφωνημένη βάση λύσης του Κυπριακού, όπως αντιδράσουν ενωμένες.
«Σήμερα ο τόπος χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε τη συστράτευση όσων, θεωρούμε ότι μας ενώνουν κοινές θέσεις, κοινοί στόχοι, επιδιώξεις και οράματα.
Σε αυτό το πνεύμα έχω συντάξει και αποστείλει προς όλα τα κόμματα και υποψήφιους που κινούνται σε αυτό το τόξο μία ύστατη ανοικτή επιστολή- πρόσκληση για παραμερισμό ακόμα και τώρα των μεμονωμένων υποψηφιοτήτων μας και συνένωση των δυνάμεών μας γύρω από μία ενωτική υποψηφιότητα, η οποία να δεσμευτεί από τώρα στη συγκρότηση μίας κυβέρνησης ευρύτατης αποδοχής και συλλογικής ευθύνης, η οποία να ηγηθεί και να αναλάβει τις τύχες του τόπου στην κρίσιμη επόμενη πενταετία.
Την ανοικτή αυτή επιστολή, την οποία σας κοινοποιώ, την έχω αποστείλει προς τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ Στέφανο Στεφάνου, τον Πρόεδρο των Οικολόγων Χαράλαμπο Θεοπέμπτου και τους συνυποψήφιους μου, Ανδρέα Μαυρογιάννη, Αχιλλέα Δημητριάδη, Κωνσταντίνο Χριστοφίδη και Χριστόδουλο Πρωτοπαπά.
Την έχω αποστείλει επίσης και προς τον επίσης υποψήφιο Πρόεδρο και Πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, αφού θεωρώ ότι τόσο ο ίδιος προσωπικά, όσο και το κόμμα και η παράταξη του έχουν τουλάχιστον στο Κυπριακό κοινές θέσεις και ανησυχίες με εμάς τους υπόλοιπους και έχουν ως εκ τούτου θέση και ρόλο, σε μία ενωτική προσπάθεια διασφάλισης της επιβίωσης του λαού μας και της Κυπριακής Δημοκρατίας», ανέφερε μεταξύ άλλων στη συνέντευξη Τύπου ο Μάριος Ηλιάδης.
Ακολουθεί αυτούσια η ομιλία του ανεξάρτητου υποψήφιου ΠτΔ, Μάριου Ηλιάδη:
Αγαπητές φίλες και φίλοι δημοσιογράφοι,
Κατ΄ αρχάς να σας ευχαριστήσω που παρά το βεβαρημένο πρόγραμμα εργασίας που γνωρίζω ότι έχετε, ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μας και είσαστε σήμερα εδώ μαζί μας.
Φίλες και φίλοι,
Δεν θα σας κουράσω αναπτύσσοντας σε ένα ατέρμονα μονόλογο, τις θέσεις, απόψεις και προτάσεις μου σε όλο το εύρος των θεμάτων που απασχολούν τον κυπριακό λαό, ούτε και στα πολλά ζητήματα που άνοιξε η τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία.
Θεωρώ άλλωστε ότι γνωρίζετε ήδη σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό τις θέσεις και απόψεις μου. Αν υπάρχουν φυσικά θέματα που θέλετε να συζητήσουμε μπορούμε να το κάνουμε στη συνέχεια, αφού θα είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε ερώτηση.
Αγαπητοί φίλοι,
Όπως θα θυμάστε είμαι ο πρώτος που από τον Δεκέμβριο του 2021, εξήγγειλα την πρόθεσή μου να διεκδικήσω την Προεδρία της Δημοκρατίας, με στόχο και σκοπό να αποτελέσει αυτή, ένα εφαλτήριο αφύπνισης και αντίστασης εμάς των ανέντακτων πολιτών στα όσα ταπεινωτικά και δυσάρεστα βιώνουμε ως λαός και τόπος, τα τελευταία χρόνια.
Το σύνθημα που επέλεξα «Τέλος στο κρύψε να περάσουμε, μιλούμε για να σωθούμε», δεν ήταν τυχαίο.
Εξέφραζε και εκφράζει την αγανάκτηση και οργή των πολιτών, για τη σήψη, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την οικονομική εξαθλίωση που έφεραν στον τόπο οι τελευταίες διακυβερνήσεις, άποψη την οποία συμμερίζεται και η τεράστια πλειοψηφία των συμπολιτών μας, όπως διατυπώνεται και σε όλες τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τους τελευταίους μήνες.
Εξέφραζε και εκφράζει όμως και την άρνησή μας να δεχθούμε ότι το Κυπριακό έχει λυθεί με την πάροδο των χρόνων και ότι ο στόχος της επανένωσης της πατρίδας μας δεν είναι πλέον εφικτός, στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Καταθέτοντας την ανεξάρτητη υποψηφιότητα μου, μου ήταν ξεκάθαρο από τότε ότι ο δρόμος αυτός δεν μπορεί να είναι μοναχικός, ούτε υπόθεση του ενός. Χρειαζόταν συστράτευση και συμπόρευση όσων έχουν τις ίδιες αγωνίες και τους ίδιους στόχους.
Πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω ότι η Κύπρος μας, χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ, τη μέγιστη δυνατή ενότητα.
Μία ενότητα, λαού και ηγεσίας, η οποία μπορεί να σφυρηλατηθεί μόνο γύρω από έναν υπερκομματικό Πρόεδρο και μία κυβέρνηση ευρύτατης αποδοχής και συλλογικής ευθύνης.
Και επειδή είμαι εξ εκείνων που ανεξαρτήτως των διαχρονικών λαθών τους, αναγνωρίζω τον τεράστιο ρόλο και σημασία των πολιτικών κομμάτων στην εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας μας, αποτάθηκα ευθύς εξαρχής σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, επιδιώκοντας τη μέγιστη δυνατή συμπόρευση και σύμπραξη τους σε αυτή την προσπάθεια.
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Δεν ήταν δυστυχώς το αναμενόμενο, αφού τα πολιτικά κόμματα έκαναν άλλες επιλογές.
Στην πορεία εμφανίσθηκαν και άλλες ανεξάρτητες υποψηφιότητες, με θέσεις απόψεις και αγωνίες κοινές. Πρωτοστάτησα και τότε στην προσπάθεια να ενώσουμε όλοι οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι τις δυνάμεις μας γύρω από μία κοινή υποψηφιότητα, όμως ούτε και εκείνη η προσπάθεια πέτυχε δυστυχώς.
Πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι σε όλες τις συναντήσεις και επαφές που είχα στο πλαίσιο αυτών των προσπαθειών με τις πολιτικές δυνάμεις, τους συνυποψήφιους μου αλλά και άλλους παράγοντες της κοινωνίας – που ήταν πάρα πολλές – φυσικά έθετα ενώπιόν τους το ενδεχόμενο υποστήριξης της δικής μου υποψηφιότητας, όμως την ίδια ώρα τόνιζα εμφαντικά, ότι η υποψηφιότητα μου δεν ήταν αυτοσκοπός και ότι αν επιτυγχανόταν μία ευρύτερη συνεργασία γύρω από μία άλλη υποψηφιότητα η οποία έχει ανάλογες θέσεις και οράματα με τα δικά μου, θα απέσυρα τη δική μου και θα τη στήριζα με όλες μου τις δυνάμεις.
Σήμερα το όλο προεκλογικό σκηνικό έχει διαμορφωθεί εντελώς διαφορετικά, απ΄ ό,τι επιδίωξα με πάθος όλο αυτό το διάστημα και οδεύουμε προς τις κάλπες, με τα χείριστα κατά την άποψή μου δεδομένα.
Όλοι όσοι πιστεύουμε στην αναγκαιότητα μίας πραγματικής αλλαγής στον τόπο, όλοι όσοι πιστεύουμε πραγματικά και έμπρακτα ότι η μόνη ασφαλής βάση επίλυσης του κυπριακού είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και ότι μόνο μέσω μίας τέτοιας λύσης μπορούμε να αποτρέψουμε τον ορατό κίνδυνο διχοτόμησης της πατρίδας μας, βαδίζουμε προς τις εκλογές διασπασμένοι και κατατεμαχισμένοι.
Αντίθετα απέναντί μας έχουμε ένα μέτωπο δυνάμεων και προσώπων που ουδέποτε πίστεψαν και επιδίωξαν ειλικρινά την λύση του Κυπριακού, μία συνένωση ετερογενών και αντιφατικών καταστάσεων που το μόνο που τους ενώνει είναι η ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και η δίψα κατάληψης και νομής της εξουσίας.
Και ως αποτέλεσμα αποκλειστικά και μόνο της δικής μας διάσπασης δυνάμεων και της δικής μας αδυναμίας να προσφέρουμε στους πολίτες μία ενωτική υποψηφιότητα, αυτό το μωσαϊκό, όπως όλα δείχνουν, οδεύει δυστυχώς, προς την εξουσία.
Αυτή η κατάληξη θα είναι η χείριστη εξέλιξη για τον τόπο και τον λαό μας.
Η τυχόν επικράτηση στις Προεδρικές εκείνων που δεν πιστεύουν στη λύση του Κυπριακού θα σκορπίσει στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας νέα απογοήτευση και θα ενθαρρύνει και θα αποθρασύνει ακόμη περισσότερο την Τουρκία στις επεκτατικές της βλέψεις.
Ταυτόχρονα το ετερόκλητο αυτό μέτωπο δεν είναι σε θέση και δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα που απασχολούν τον λαό μας.
Την ίδια ώρα στο εσωτερικό με δεδομένες τις διαφορετικές, αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες θέσεις των δυνάμεων που συναποτελούν αυτό το μωσαϊκό αλλά και τις αποδεδειγμένες αδυναμίες και την έλλειψη διορατικότητας του κ.Χριστοδουλίδη, θα μπούμε σε μία περίοδο ουσιαστικής ακυβερνησίας και απραξίας με τις συνέπειες να είναι ολέθριες για τον τόπο.
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα, έχουμε έστω και τώρα ιστορικό χρέος και ευθύνη να αντιδράσουμε ενωμένοι.
Γνωρίζω το πόσο δύσκολο εγχείρημα είναι αυτό. Όμως αν δεν το τολμήσουμε η ιστορία θα θεωρήσει όλους μας, συνένοχους και συνυπεύθυνους, αν αφήσουμε τον τόπο, την πατρίδα και τον λαό μας να μπουν σε αυτή την περιπέτεια και δοκιμασία.
Σήμερα ο τόπος χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε τη συστράτευση όσων, θεωρούμε ότι μας ενώνουν κοινές θέσεις, κοινοί στόχοι, επιδιώξεις και οράματα.
Σε αυτό το πνεύμα έχω συντάξει και αποστείλει προς όλα τα κόμματα και υποψήφιους που κινούνται σε αυτό το τόξο μία ύστατη ανοικτή επιστολή- πρόσκληση για παραμερισμό ακόμα και τώρα των μεμονωμένων υποψηφιοτήτων μας και συνένωση των δυνάμεών μας γύρω από μία ενωτική υποψηφιότητα, η οποία να δεσμευτεί από τώρα στη συγκρότηση μίας κυβέρνησης ευρύτατης αποδοχής και συλλογικής ευθύνης, η οποία να ηγηθεί και να αναλάβει τις τύχες του τόπου στην κρίσιμη επόμενη πενταετία.
Την ανοικτή αυτή επιστολή, την οποία σας κοινοποιώ, την έχω αποστείλει προς τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ Στέφανο Στεφάνου, τον Πρόεδρο των Οικολόγων Χαράλαμπο Θεοπέμπτου και τους συνυποψήφιους μου, Ανδρέα Μαυρογιάννη, Αχιλλέα Δημητριάδη, Κωνσταντίνο Χριστοφίδη και Χριστόδουλο Πρωτοπαπά.
Την έχω αποστείλει επίσης και προς τον επίσης υποψήφιο Πρόεδρο και Πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, αφού θεωρώ ότι τόσο ο ίδιος προσωπικά, όσο και το κόμμα και η παράταξη του έχουν τουλάχιστον στο Κυπριακό κοινές θέσεις και ανησυχίες με εμάς τους υπόλοιπους και έχουν ως εκ τούτου θέση και ρόλο, σε μία ενωτική προσπάθεια διασφάλισης της επιβίωσης του λαού μας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αγαπητοί φίλοι,
Πιστεύω ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία που έχουμε να ανατρέψουμε τα πράγματα και να αποτρέψουμε τους τεράστιους κινδύνους που μας απειλούν. Τώρα δεν είναι η ώρα ούτε των προσωπικών φιλοδοξιών, ούτε των παραταξιακών συμφερόντων.
Δεν είναι η ώρα των ιδεολογικών και πολιτικών δογματισμών.
Αυτά αποτελούν το δένδρο και όχι το δάσος που κινδυνεύει να τυλιχθεί στις φλόγες και να καταστραφεί ολοσχερώς.
Είναι η ώρα ανάληψης της ιστορικής μας ευθύνης απέναντι στον λαό και τον τόπο μας.
Αν δεν το πράξουμε, το χείριστο δεν είναι ότι θα μας καταδικάσει η ιστορία για την δειλία και μικροψυχία μας, αλλά ότι θα αφήσουμε την πατρίδα μας εκτεθειμένη στον κίνδυνο μίας μέγιστης καταστροφής, με απρόβλεπτες συνέπειες για την Κύπρο και τον λαό μας.