ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ «ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ  ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ» ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email

Διαπιστώνουμε τις τελευταίες μέρες μία αγωνιώδη προσπάθεια των δύο μεγάλων κομμάτων, να επενδύσουν στον «κομματικό πατριωτισμό» των μελών, φίλων και ψηφοφόρων τους, με προφανή στόχο να ενισχύσουν την συσπείρωση γύρω από τους υποψήφιους που στηρίζουν στις Προεδρικές Εκλογές.

Δεν θεωρούμε φυσικά επικριτέα αυτή την πρακτική και τακτική, αλλά πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι κομματικές συσπειρώσεις και οι κομματικές νίκες δεν είναι της παρούσης και δεν είναι εκείνο που έχει ανάγκη και στο οποίο προσδοκά σήμερα ο τόπος και ο κυπριακός λαός.

Σήμερα οι πολίτες αναμένουν και προσδοκούν σε μία ευρύτερη ενότητα δυνάμεων, πάνω από κόμματα και στενά ιδεολογικοπολιτικά διλήμματα.

Την ώρα που η Κύπρος μας και το κυπριακό διέρχονται μία από τις κρισιμότερες φάσεις της ιστορίας τους, με την Τουρκία να γίνεται δίπλα μας όλο και πιο απειλητική, την ώρα που ο λαός βλέπει την καθημερινότητα του να χειροτερεύει μέρα με την μέρα και μεγάλο μέρος του πληθυσμού μας να βυθίζεται στην φτώχεια και την ανέχεια και την ώρα που η παγκόσμια ανθρωπότητα βρίσκεται ενώπιον μίας απροσδιορίστου εύρους και συνεπειών κρίση, οι πολίτες θέλουν και περιμένουν υπερβάσεις από όλους με στόχο το ευρύτερο καλό.

Και οι υπερβάσεις αυτές δεν έρχονται μέσα από τους κομματικούς μονόδρομους, αλλά μόνο μέσα από τον παραμερισμό των στενών κομματικών επιδιώξεων και φιλοδοξιών.

Αν λοιπόν τα δύο μεγάλα κόμματα θέλουν να προσφέρουν πραγματική υπηρεσία στον τόπο, ας παραμερίσουν για λίγο τα κομματικά τους θέλω και ας πρωτοστατήσουν στην σύμπηξη ενός μετώπου σωτηρίας του τόπου.

Ενός μετώπου συνένωσης δυνάμεων γύρω από μία πραγματικά ανεξάρτητη και αδιάφθορη προσωπικότητα η οποία να φράξει τον δρόμο προς την Προεδρία σε κίβδηλες και ψευδεπίγραφες λύσεις και να θωρακίσει την Κύπρο και τον λαό μας μπροστά στους μεγάλους κινδύνους και προκλήσεις που τον αναμένουν, απειλώντας την ίδια την επιβίωση και το μέλλον του.

Σε κρίσιμες εθνικές στιγμές, πρώτιστο καθήκον του καθενός μας πρέπει να είναι όχι ο «κομματικός πατριωτισμός», αλλά ο υπερβατικός πατριωτισμός και η ειλικρινής προσπάθεια για την σωτηρία του τόπου.