Mε αφορμή το νέο περιστατικό εκδίωξης από τούρκους στρατιώτες, ελληνοκύπριου γεωργοκτηνοτρόφου, από σημείο της νεκρής ζώνης παρά την Δένεια, όπου με άδεια των ΗΕ, έβοσκε τα πρόβατα του, εκφράζω την πλήρη συμπαράσταση μου τόσο στον ίδιο, όσο και σε όλους τους κατοίκους της περιοχής αλλά και άλλων περιοχών που βρίσκονται επί της νεκρής ζώνης, και οι οποίοι έρχονται το τελευταίο διάστημα όλο και πιο συχνά αντιμέτωποι με ανάλογα ή παρόμοια περιστατικά.
Η τουρκική πλευρά αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι όχι μόνο παραβιάζει τα συμφωνηθέντα για το καθεστώς της νεκρής ζώνης, αλλά και επιδιώκει συνεχώς να δυναμιτίζει το κλίμα και να δημιουργεί αδικαιολόγητες και αχρείαστες εντάσεις.
Από την άλλη η ΟΥΝΦΙΚΥΠ αδυνατεί, ελπίζω για καθαρά πρακτικούς λόγους, να επιτηρεί αποτελεσματικά την νεκρή ζώνη, ενώ περιορισμένες, λόγω του καθεστώτος της νεκρής ζώνης, είναι και οι δυνατότητες παρέμβασης των Αρχών της Δημοκρατίας.
Ωστόσο οι κάτοικοι των περιοχών που γειτνιάζουν με την νεκρή ζώνη, δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και ΗΕ και κυβέρνηση οφείλουν να βρουν τους τρόπους να τους διασφαλίσουν συνθήκες ασφάλειας και ήρεμης διαβίωσης αλλά και εκμετάλλευσης των περιουσιών τους.
Δυστυχώς αντί αυτού, η κυβέρνηση με διάφορους τρόπους, όπως το απαράδεκτο «τέλιασμα» της νεκρής ζώνης του κ.Νουρή με πρόσχημα το μεταναστευτικό, δυσχεραίνει την κατάσταση γι΄αυτούς και δίνει αφορμές στην τουρκική πλευρά να συνεχίζει τις προκλήσεις, κάτι που επεσήμανε και στις τελευταίες εκθέσεις του ο γ.γ του ΟΗΕ.
Τουρκική πλευρά, κυβέρνηση αλλά και ΗΕ οφείλουν να τηρούν απαραβίαστα τα συμφωνηθέντα στην νεκρή ζώνη, αποδεχόμενοι στην πράξη ότι αυτή δεν αποτελεί εξωτερικό σύνορο αλλά μία προσωρινή περιοχή ουδετερότητας, αναγκαία για την διαφύλαξη της ειρήνης με την οποία οφείλουμε όλοι να συνυπάρξουμε μέχρι την κατάργηση της με την τελική διευθέτηση του κυπριακού, στόχος που ελπίζω να μην έχει λησμονηθεί και εγκαταλειφθεί, από κανένα.