Η εισαγωγή Εθνικού Κατώτατου Μισθού και στην Κύπρο, αποτελεί κοινωνική αναγκαιότητα.
Ο Εθνικός Κατώτατος μισθός μπορεί και πρέπει να συμβάλει στην κατάργηση των εξευτελιστικών μισθών πείνας που υπάρχουν σήμερα σε πολλούς κλάδους και επαγγέλματα και να αποτελέσει σταδιακά ένα σημαντικό εργαλείο για άμβλυνση του μεγάλου χάσματος που υπάρχει σε μισθούς και ωφελήματα.
Αναγνωρίζω ότι τα εμπλεκόμενα μέρη έχουν επιμέρους διαφωνίες ως προς την μεθοδολογία υπολογισμού του Κατώτατου, όμως οι διαφορές αυτές δεν μπορούν να αφεθούν να τινάξουν στον αέρα την όλη προσπάθεια.
Αν ανάμεσα σε εργοδοτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις πρυτανεύσει όμως η λογική και η καλή θέληση, μπορεί να βρεθούν οι λύσεις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Εθνικός Κατώτατος μισθός πρέπει να κινείται σε αξιοπρεπή και συνδυασμένα με το κόστος ζωής επίπεδα. Την ίδια ώρα ωστόσο πρέπει να λαμβάνει υπόψιν του και τα εκάστοτε δεδομένα της οικονομίας αλλά και τις αντοχές των επιχειρήσεων.
Δική μου πρόταση είναι ότι ο Εθνικός Κατώτατος Μισθός πρέπει να έχει την δυνατότητα να αναπροσαρμόζεται, είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω, αναλόγως κοινά αποδεκτών παραγόντων που καθορίζουν και χαρακτηρίζουν την εκάστοτε κατάσταση της οικονομίας.
Αν η φόρμουλα αυτή γίνει αποδεκτή στις σημερινές και αυριανές κρίσιμες συναντήσεις των κοινωνικών ετέρων στο Υπουργείο Εργασίας, θα μπορέσει να βρεθεί η κοινή συνισταμένη, προς όφελος όλων.
Αυτό θα αποτελέσει και το καλύτερο μνημόσυνο για την αδικοχαμένη πρόσφατα Υπουργό Εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου, που όλοι – και πρώτιστα οι εργοδοτικές οργανώσεις και οι συντεχνίες – γνωρίζουν πολύ καλά, ότι ο Εθνικός Κατώτατος Μισθός, αποτελούσε γι΄αυτήν, προσωπικό στόχο, επιδίωξη και δέσμευση.
Λευκωσία 21 Ιουλίου 2022