Δεδομένη είναι στη σημερινή 48η μαύρη επέτειο της Τουρκικής Εισβολής στην Κύπρο, η ολόψυχη καταδίκη της βάρβαρης και αντίθετης με κάθε κανόνα Διεθνούς Δικαίου κατάληψης εδαφών μας και της συνεχιζόμενης κατοχής και διαίρεσης της πατρίδας μας.
Δεδομένη είναι επίσης η οφειλόμενη απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης σε όσους τότε, σε συνθήκες πλήρους διάλυσης από τους πραξικοπηματίες της Κυπριακής Δημοκρατίας, έδωσαν ηρωικά την άνιση μάχη με τον πανίσχυρο εισβολέα.
Δυστυχώς 48 χρόνια από τότε, όχι μόνο οι προσπάθειες για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας απέτυχαν αλλά και βρισκόμαστε σήμερα στη χειρότερη κατάσταση που βρεθήκαμε ποτέ και ενώπιον της κρισιμότερης καμπής για την επιβίωση μας σε αυτό τον τόπο και την διατήρηση της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο κίνδυνος οριστικοποίησης της διχοτόμησης και προσάρτησης μεγάλου τμήματος των εδαφών μας στην Τουρκία είναι ορατός όσο ποτέ άλλοτε.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε αυτή την κατάσταση φθάσαμε λόγω της δεδομένης αδιαλλαξίας της Τουρκίας, των αναθεωρητικών επιδιώξεων της και της συνεχούς εναλλαγής σχεδιασμών της στην Κύπρο.
Φθάσαμε όμως δυστυχώς και λόγω της απροθυμίας των ισχυρών της γης να υποχρεώσουν τον παράνομο εισβολέα να αποσυρθεί από τα κατεχόμενα εδάφη μας και να αφήσει τους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου, Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Μαρωνίτες, Αρμένιους και Λατίνους, να ζήσουν και πάλι ειρηνικά και αδελφωμένα.
Η εντελώς διαφορετική στάση και αντίδραση της Δύσης και της Ευρώπης στην Ρωσική Εισβολή στην Ουκρανία, δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες που έχουν και δυστυχώς δεν αξιοποίησαν ποτέ στην περίπτωση μας.
Οφείλουμε ωστόσο να παραδεχτούμε ότι στην διαιώνιση της κατοχής συμβάλαμε και εμείς οι ίδιοι, με τα τραγικά λάθη μας, τους διάφορους κατά καιρούς πειραματισμούς μας, τις υπερφίαλες και όχι ρεαλιστικές θέσεις και επιδιώξεις μας, την απουσία της απαραίτητης πολιτικής βούλησης για ένα γενναίο συμβιβασμό αλλά και την απουσία της τόσο απαραίτητης σε τέτοιες προϋποθέσεις, ενότητα δράσης και στοχεύσεων.
Ούτε η τουρκική κατοχή θα τερματισθεί, ούτε το κυπριακό θα λυθεί ποτέ, αν δεν αντιληφθούμε, ότι εκείνοι που μπορούμε να ανατρέψουμε την σημερινή κατάσταση πραγμάτων είμαστε εμείς οι ίδιοι, – οι οποίοι και πρέπει να καιγόμαστε περισσότερο από κάθε άλλο-, με την ανάληψη ειλικρινών, ρεαλιστικών και γενναίων πρωτοβουλιών προς πάσα κατεύθυνση.
Η σημερινή συγκυρία και οι τεράστιες γεωστρατηγικές αλλαγές που συντελούνται στην περιοχή, προσφέρουν ευκαιρίες, τις οποίες αν δεν εκμεταλλευτούμε σήμερα, θα χαθούν για πάντα και μαζί με αυτές θα χαθεί και η Κύπρος.
Λευκωσία 20 Ιουλίου 2022