Σύμφωνα με την Αριστοτελική αντίληψη, σε μια δημοκρατική πολιτεία ο σωστός πολίτης πρέπει να κατέχει την αρετή του «να άρχει και να άρχεται». Κανένας, δηλαδή, δεν μπορεί να κυβερνά καλά, αν δεν μάθει να κυβερνάται.

Υποστηρίζω ότι ο Μάριος Ηλιάδης ενσαρκώνει αυτό το πρότυπο. Σε όσες περιπτώσεις βρέθηκε σε διοικητικό αξίωμα υπηρέτησε το δημόσιο συμφέρον με περισσή αποτελεσματικότητα. Είναι θέμα δεξιοτήτων αλλά και προθέσεων, ήθους και εντιμότητας ή, όπως ο ίδιος συχνά επαναλαμβάνει, άσκησης της εξουσίας με «λογισμό και όραμα».